Azgın Gence Analı Kızlı Muamele

Vay canına! Kocam Halil’le aynı işyerinde çalışan İsa abi ve hayat arkadaşı Hayriye ablalarını tanıyor, hatta onlarla zaman zaman takılıyorduk. Ama çocuğumuz yoktu henüz. Halil nakliye şirketinde şoförlük yapıyordu. İlk zamanlar, bana karşı ilgisiz değildi. Ama şimdi, nakliye için birkaç gün uzaklaşıyor ve geri geldiğinde de sürekli içmeye başlamış, adeta sarhoş geliyor. İçkiyi oldukça sıkı içmeye başlamıştı. Beni de ihmal ediyordu, gözü hep başka yerlerdeydi. İşte o sırada, dikkatimi biri çekti: İsa abi, artık bana adımla hitap ediyordu. Ondan daha sık restorana gider olmuştum ve adımı öğrenmişti.  Bir gün arkadaşlarla yemek yerken, dayanamayıp kalktım ve yanına doğru ilerledim. "Belki biraz takılabiliriz," dedim ve o da tabii ki büyük bir heyecanla kabul etti. Fakat açıkça söylemeliyim ki, bir süredir okuduğum hikayenin etkisiyle kafam karışmıştı ve hemen bilgisayarın olduğu odaya gidip hikayeyi açık bırakmıştım. İçeri girdiğimde baldızım bilgisayarın başındaydı (Google’da yemek tarifi aramaya çalışıyormuş). Gözlerim hikayeyi okuyormuş gibi gördüğümde nasıl utandığımı anlatamam. Yengem, "Ertan, ne yapıyorsun ya? Sen böyle şeyleri mi okuyorsun?" diye sitem etti. Ben ise bir hayli mahçup bir şekilde açıklamaya çalıştım.